Joe Satriani Biography

جو ستریانی Joe Satriani

در پانزده جولای 1956در Westbury وست بری نیویورک متولد شد.در سن چهارده سالگی (1970) پس از مرگ Jimi Hendrix، گیتاریست افسانه ای راک و آشنا شدن با موسیقی او، به راک و نوازندگی گیتار (همانند اینگوی مالمستین Yngwie Malmsteen ) علاقه مند شد، تیم فوتبالی را که در آن بازی می کرد ترک گفت و به سراغ گیتار رفت. او پس از مدت کوتاهی، تقریبا یک سال، به تدریس نوازندگی گیتار به دیگران در وست بری پرداخت. جو برای هر جلسه تنها 5 دلار دریافت می کرد.

استیو وای Steve Vai یکی از شاگردان او در این دوره است که هر دوی آنها به یک دبیرستان می رفتند.جو در سال 1974، زمان کوتاهی را نزد دو نوازنده بزرگ مدرن Jazz یعنی Billy Bauer (نوازنده گیتار) وLennie tristano (آهنگساز و نوارنده پیانو) به یادگیری تکنیکهای نوازندگی و آهنگسازی گذراند. در سال 1978 به برِکلی در کالیفرنیا رفت و در آنجا به مدت 10 سال به آموزش گیتار پرداخت. ستریانی در این مدت شاگردان زیادی را تربیت کرد که معروفترین آنها عبارتند از:

Kirk Hammett گیتاریست گروه Metallica

Larry Lalonde گیتاریست گروه Primus

David Brysonگیتاریست گروه Crows Counting

Charlie Hunter گیتاریست Jazz

Alex Skolnick گیتاریست فعال Heavy Metal که در گروههایی مثلMegadeth, Slayer, Judas Priest, White Zombie فعالیت داشته است که هم اکنون در گروه Stuart Hamm Bass ، Joe Satriani ، گیتار Bassمینوازد.

او در سال 1979 گروهی پاپ به نامThe Squares با همکاری Jeff Compitelli به عنوان نوازنده درام (که هنوز هم درامر گروه ستریانی است) و Andy Milton نوازنده Bass تشکیل داد.نخستین آلبوم او در سال 1984 یک آلبوم EP به نامJoe Satriani بود، شامل پنج آهنگ که توسط شرکت شخصی خودش،Rubina (بر گرفته از نام همسرش)، منتشر شد. یک سال بعد در سال 1985 ضبط اولین آلبوم کاملش را درRelativity Records به پایان رساند و آلبوم در پانرده ماه بعد در نوامبر 1986 به بازار آمد. جو که توسط دوستش Vai به Relativity Recordsمعرفی شده بود هزینه این آلبوم را با سرمایه شخصی اش تأمین کرده بود.سپتامبر همان سال ستریانی به همراه گروه پاپ ـ راک Greg Kihnچند تور برگزار کردند. در اکتبر سال1987،Surfing With Alien، آلبوم بعدی جو توسطRelativity Records منتشر شد و به سرعت او را به شهرت رساند. این آلبوم بیش از یک میلیون نسخه در امریکا به فروش رفت و پلاتینیوم شد و در سطح جهانی جو را به عنوان یک عنوان یک نوازنده بزرگ گیتار مطرح ساخت.این آلبوم برتریهای جو را در آهنگسازی، اجراهای گوش نواز، سریع و با ابهت به خوبی نشان داد.

مدت زیادی از انتشار آلبوم نگذشته بود که جو به سوژه مجلات معتبر گیتار از جمله Guitar Player ،Guitar World،Musician و.... تبدیل شد Surfing With Alin به موفق ترین آلبوم Rock-Instrumental تبدیل شد. آثار جو به واسطه قابلیت خیره کننده اش در نواختن آنچه احساس می کند و آنچه مردم می خواهند بسیاری از آرزوهایش را برآورده کرد و موفقیتهای اقتصادی فراوانی برایش به همراه آورد.در ماههای فوریه، مارس، سپتامبر و اکتبر سال 1988 جو در دو تور با Mick Jagger که از Rolling Stonesجدا شده بود به عنوان نوازندهLead Guitar شرکت کرد. در نوامبر 1988 او آلبومDreaming #11 را منتشر کرد که سه آهنگ آن در 11 ژوئن همان سال در تور Surfing With Alien در San Diego ضبط شده بود. این آلبوم دومین نامزدی جایزه Grammy را نصیبش کرد. اکتبر 1989 آلبوم بعدی جو بنامFlying in a Blue Dream منتشر شد که به زودی به آلبوم موفقی تبدیل شد. به خاطر این آلبوم او برای سومین بار نامزد جایزه Grammy شد و آلبوم جو بیش از 000/750 نخسه به فروش رفت. در این آلبوم ستریانی در شش آهنگ به عنوان خواننده هم ظاهر شده است.

سال 1991 ستریانی به همراه Vai در آلبوم Hey Stupid با Alice Cooper همکاری کردند. پس از تقریبا دو سال نوشتن و ضبط، آلبوم بعدی جو آماده شد.جولای 1992 آلبومThe Extremist به بازار آمد و به یکی از بزرگترین موفقیت های تجاری او تبدیل شد. آهنگ Summer Song چهارمین نامزدی جایزه Grammyرا نصیب او کرد. از این آهنگ بعدا در تبلیغ واکمن Sony استفاده شد. سال 1993 در ماه اکتبر آلبوم Time Machine(دو CD) با آهنگ هائی جدید و چند اجرای زنده به بازار آمد. این آلبوم به موفقیتهای زیادی دست یافت و پنجمین نامزدی Grammy را نصیبش کرد. سال 1994 ستریانی به همراه گروه مطرح هارد راک Deep Purple به جای گیتاریست گروه Ritchie Blackmore در چند تور در ژاپن و اروپا شرکت کرد و پس از آن دوباره بر سر کار خود برگشت. او باDeep Purple هیچ ضبط استودیویی نداشت.

اکتبر سال 1995 هفتمین آلبوم او با نامJoe Satriani منتشر شد. تهیه کنندگی این آلبوم را Glyn Johns بر عهده داشت و آهنگ My Worid برای جایزهGrammy نامزد شد. Glyn Johns تهیه کننده افسانه یی را که قبل از این تهیه کننده آلبومهای Honk Tonk Woman و (The Beatles) (Rollin Stones) ،Let It Be Jumping Jack Flash و آلبومLed Zeppelinبوده است. اکتبر سال 1996 تور بزرگ G3(مخفف Ghiddrah 3 به معنای سه گیتاریست) با شرکت Vai دوست قدیمی جو وEric Johnson در آمریکای شمالی در مقابل جمعا 90 هزار تماشاچی 24 بار اجرا شد.همچنین مه 1997 تور G3و Vai در اروپا با همراهیAdrian Legg برگزار می شود. 15 ژوئن 1997 تورG3 به همراه Vai،و گیتاریست جوان سبک راک - بلوزWayne Shephard Kenny از پیروانSteve Ray Vaghaun و نوازنده دیگری بنامRobert Fripp(گیتاریست و نوازنده کیبورد سبک Progressive Rock/ Art Rock ،نوازنده گیتار در گروه مطرحKing Crimson بین سالهای 69 تا 74) در امریکا شروع می شود و در نوامبر همان سال خاتمه می یابد. آلبومG3 in Concert در ژوئن 1997 منتشر شد. این آلبوم شامل یکی از کنسرتهای تور G3در سال 96 به همراه Vaiو Johnson بود که تحسین همگان را بر می انگیخت. در این آلبوم هر کدام از این سه گیتاریست سه آهنگ را باگروه خود اجرا کردند و در آخر بطور دسته جمعی آهنگهای:Going Down ،Red House وMy Guitar Wants Kill Your Mama را اجرا کردند.

ستریانی در سال 96 با Pat Martino نوازنده بزرگ Jazz درضبط دو آهنگ Ellipsis و Never& After برای آلبوم All Sides Now همکاری کرد.همچنین در نوامبر همان سال آلبومA ـ Merry Axemas Guitar Christmas به کوشش Vaiمنتشر شد که در آن 11 نوازنده برتر گیتار از جمله Jeff Beck ، Eric Johnson ،Steve Morse ، Richie Sambora ، Brain Setzar Orchestra ، Wayne Shephard Kenny و Satriani هر کدام یکی از آهنگهای کلاسیک کریسمس را انتخاب و اجرا کردند.

فوریه سال 1998 تک آهنگ (Single)Ceremonyاز آهنگهای Crystal Planet در امریکا عرضه شد و به دنبال آن در مارس 1998 هشتمین آلبوم جو، Crystal Planet به تهیه کنندگی Mick Fraser (تهیه کننده G3 ، Metallica ،AC/DC) منتشر شد. در همان ماه آهنگ Summer Song نامزد جایزه Grammy شد و تور بزرگ Crystal Planetدر آمریکا آغاز شد.

در ماه می سال 1998 توردر اروپا G3 همراهUli Jon Roth گیتاریست گروه Scorpions و Michael Schenker گیتارست معروف گروههای Scorpions,UFO برگزار شد. از نکات استثنائی این تور این بود که در لندن Brain Mayگیتاریست گروه Queen و در فرانسهPatrick Rondat گیتاریست سبک Newage که در دو آلبوم Jean-Michel Jarre همکاری داشته به عنوان نوازنده مهمان اجرا داشتند. در ماه جولای همان سال ادامه تورCrystal Planetبرگزار شد. همچنین آهنگA Train Of Angles از آلبوم Crystal Planet در سال 1999 نامزد جایزهGrammy شد. 14 ژوئن سال 2000 یکی دیگر از آلبومهای ستریانیEngines of Creation، توسط Epicمنتشر شد. در هزاره جدید سبک ستریانی هم در این آلبوم تغییر کرد و زمینه شناخته شده راک آهنگهایش جایش را به زمینه تکنو و الکترونیک داد، البته با همان ملودی های سرعتی، با ابهت و (ستریانی یی).این آلبوم شاید برای خیلی ها به خصوص گیتاریست ها، بیگانه باشد. او در این اثر به دنیایهاوDJ هاRe-mixer پا نهاده و با استفاده از استعداد و خلاقیتش بین گیتار و تکنو پیوندی وجود آورده است.

سال 2001 در ادامه تورهای G3 ستریانی و دوست باوفاش Vaiاین بار با John Petrucci گیتاریست گروه Dream Theatre به برگزاری تور پرداختند. اجرای زنده بعدی ستریانی Live In San Francisco بود که در 19 ژوئن 2002 عرضه شد. لازم به ذکر است که جو قبل از San Franciscoبا گیتاریست های زبردستی همچون وینی مور Vinnie More و دوست همیشگی خودVaiاقدام به اجرای زنده دیگری کردند. نکته قابل توجه این کنسرت این بود که علاوه بر نوازنده بیس جو، بیسیست گروه وینی هم حضور داشت، یعنی اجرای آهنگها به همراه دو بیس که در نوع خود بی نظیر است. آخرین آلبوم ستریانی با نامStrange Beautiful Music در 25 ژوئن سال 2002 وبا سبکRock-Instrumental روانه بازار گردید جو ستریانی با ارائه این آلبوم 59 دقیقه ای اعم از 14 آهنگ بار دیگر به دنیای موسیقی خود را بعنوان استاد مسلم گیتار الکتریک نشان داد. آهنگهای You Saved My Life Chords Of Life, Oriental Melody, مهر تائیدی بر آهنگسازی این آلبوم می زند. ستریانی با ارائه این آلبوم نشان داد که هنوز توانایی های خود را در ساخت آهنگهای جاودانی از دست نداده است.

ساعت فلش

كد تقويم

قالب وبلاگ